இந்தியாவில் மனித உரிமைகள்
ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும், தான் வாழ்வதற்கான உரிமை மனித சமூகத்தில் இன்றியமையாத ஒன்றாக பார்க்கப்படுகிறது. இன்னலுக்கு ஆள்படுத்துவது, மனிதாபிமானமற்ற முறையில் நடத்துவது அடிப்படை உரிமைகளை மறுப்பது என இன்றளவும் வறியவர்கள் துன்பங்களை சந்தித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள்.
கருத்துச் சுதந்திரம், எழுத்துரிமை, கல்வி, மருத்துவம், சுகாதாரம், குடிநீர் போன்ற அடிப்படை தேவைகளைப் பெற்று சுதந்திரமாக உயிர் வாழ்வதற்கான உரிமை ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் உண்டு. இனம், நிறம், மொழி, பாலினம், அரசியல், ஜாதி, மதம், பிறப்பு, சொத்து, பிற அந்தஸ்து, தேசிய அல்லது சமூக தோற்றம் என எதிலும் பாகுபாடு பார்க்கக்கூடாது என்பதை வலியுறுத்துகிறது மனித உரிமை
ஒவ்வொரு தனி மனிதனும், தான் வாழ்வதற்கான உரிமையை பெறுவதும், மற்ற மனிதரையும் வாழ விடும் நெறிமுறையை உணர்த்துவதற்காகவும் மனித உரிமைகள் தினம் ஆண்டு தோறும் டிசம்பர் 10 ஆம் தேதி கடைபிடிக்கப்படுகிறது.
இந்தியாவில் மனித உரிமைகள் இந்திய அரசியலமைப்பின் பல்வேறு சட்டங்கள் மற்றும் இந்தியா கையொப்பமிட்ட சர்வதேச ஒப்பந்தங்களால் பாதுகாக்கப்படுகின்றன.
இங்கே ஒரு அடிப்படை கண்ணோட்டம்:
1. அரசியலமைப்பு கட்டமைப்பு
இந்திய அரசியலமைப்பு மனித உரிமைகளுக்கான வலுவான கட்டமைப்பை வழங்குகிறது:
அடிப்படை உரிமைகள் (பிரிவுகள் 12-35) பின்வருவனவற்றை உள்ளடக்குகின்றன:
சமத்துவத்திற்கான உரிமை (பிரிவு 14-18): சட்டத்தின் முன் சமத்துவம், பாகுபாட்டைத் தடை செய்தல் போன்றவை.
சுதந்திரத்திற்கான உரிமை-(பிரிவு 19-22): பேச்சு சுதந்திரம், இயக்கம், தொழில் போன்றவை.
சுரண்டலுக்கு எதிரான உரிமை (பிரிவு 23-24): மனித கடத்தல் மற்றும் குழந்தைத் தொழிலாளர் தடை.
மத சுதந்திரத்திற்கான உரிமை (பிரிவு 25-28)
கலாச்சார மற்றும் கல்வி உரிமைகள் (பிரிவு 29௭30): குறிப்பாக சிறுபான்மையினருக்கு.
அரசியலமைப்பு தீர்வுகளுக்கான உரிமை(பிரிவு 32): உச்ச நீதிமன்றம் மூலம் உரிமைகளை அமல்படுத்துதல்.
2. சட்டப்பூர்வ பாதுகாப்புகள்
இந்தியாவில் மனித உரிமைகளை நிலைநிறுத்தும் பல சட்டங்கள் உள்ளன:
* மனித உரிமைகள் பாதுகாப்புச் சட்டம், 1993 - தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் (NHRC) மற்றும் மாநில மனித உரிமைகள் ஆணையங்களை நிறுவியது.
பட்டியல் சாதியினர் மற்றும் பட்டியல் பழங்குடியினர் (வன்கொடுமைகளைத் தடுக்கும்) சட்டம், 1989
* தகவல் அறியும் உரிமைச் சட்டம், 2005
* குடும்ப வன்முறையிலிருந்து பெண்களைப் பாதுகாக்கும் சட்டம், 2005
* குழந்தைத் தொழிலாளர் (தடை மற்றும் ஒழுங்குமுறை) சட்டம்
* திருநங்கைகள் (உரிமைகளைப் பாதுகாக்கும்) சட்டம், 2019
3. சர்வதேச உறுதிமொழிகள்
இந்தியா பல சர்வதேச மனித உரிமைகள் ஒப்பந்தங்களில் கையெழுத்திட்டுள்ளது, அவற்றுள்:
* மனித உரிமைகளுக்கான உலகளாவிய பிரகடனம் (UDHR)
* சர்வதேச சிவில் மற்றும் அரசியல் உரிமைகள் உடன்படிக்கை (ICCPR)
* பெண்களுக்கு எதிரான அனைத்து வகையான பாகுபாடுகளையும் நீக்குவதற்கான மாநாடு (CEDAW)
* குழந்தைகளின் உரிமைகள் தொடர்பான மாநாடு (CRC)
4. சவால்கள்-
சட்டப் பாதுகாப்புகள் இருந்தபோதிலும், இந்தியா பின்வரும் துறைகளில் மனித உரிமை சவால்களை எதிர்கொள்கிறது:
* காவல்துறையின் மிருகத்தனம் மற்றும் சிறை மரணங்கள்
* பேச்சு மற்றும் பத்திரிகை சுதந்திரத்தின் மீதான கட்டுப்பாடுகள்
* சாதி, மதம், பாலினம் மற்றும் பாலியல் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் பாகுபாடு
(எ.கா., ஜம்மு & காஷ்மீர், வடகிழக்கு இந்தியா) ஆகியவை ஆகும்.
முக்கிய நிறுவனங்கள்:
தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் (NHRC) - மனித உரிமை மீறல்களை விசாரிக்கிறது.
உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்றங்கள் - பொது நல வழக்குகள் (PILs) மூலம் அடிப்படை உரிமைகளை தீவிரமாக செயல்படுத்துகின்றன.
குடிமை அமைப்புகள் - விழிப்புணர்வு மற்றும் கண்காணிப்பில் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன.
மனி த உரிமைகள் குறித்து இனிவரும் கட்டுரைகளில் தொடர்ந்து காண்போம்.
திருச்சி விஷன் செய்திகளை வாட்ஸ் அப் மூலம் அறிய...
https://chat.whatsapp.com/D2QYeuCTbUyCt93oWlOAgF
டெலிகிராம் மூலமும் அறிய....
https://www.threads.net/@trichyvision
